Het einde

Peru

Het was eindelijk tijd voor het land waar ik al lang naar uit keek, maar vooral erger tegen op keek. Peru betekende voor mijn namelijk officieel het einde van de reis. Na twee weken Peru zouden we dan weer terug naar Nederland gaan met 1 nacht in Madrid.

Na een vlucht van 5 uurtjes kwamen we aan in Lima, er werd ons verteld dat je het beste op het vliegveld (voordat je buiten komt) een taxi te regelen. Dit deden we dan maar, het enige waar we achter kwamen was dat het ruim $40 USD was. Nou, vooruit. Safety first dan maar he?! In Buenos Aires was ik even op internet gegaan om een hostel te zoeken in Lima. Ik vond een goedkope, maar waar tevens zeer goede recensies over werden geschreven. Na een taxi rit van ongeveer 45 minuten (meneer kon het niet vinden) waren we dan in de wijk Barranco in Lima. Leuke wijk, veel muziek, redelijk hostel, maar wij waren niet in Peru om in Lima rond te blijven hangen. Wij gingen de Inka's opzoeken. Nouja, de Inka's zelf is een beetje moeilijk, maar alles wat ze hebben achtergelaten kan je nog overal in Peru bekijken.

Arequipa. Onze eerste stop in Zuid-West Peru. Van een jongen in Buenos Aires en Bariloche hadden we gehoord dat dit wel een leuke stad was, waar ook wel veel te doen was. Nou, ik zou graag willen weten wat er nou ECHT te doen is. Wij hebben vooral veel rondgelopen in de stad en een dagtour naar de Colca Canyon gemaakt. In de Colca Canyon vind je veel terug van de inheemse bevolking. Heel Peru is zeer trots op hun geschiedenis en terecht! Waanzinnig, in de Colca Canyon kan je een soort "vlakken/trappen" op de berg terugvinden van ruim 8000 jaar geleden. Tja, probeer dat maar eens voor te stellen. Na een stop bij het dal van de Condor om Condors te bekijken gingen we naar een klein dorpje (dit was al in de middag) in dit dorpje kon je van alles kopen, truien gemaakt van alpaca en lama wol, maar wat ons vooral opviel was de man met een adelaar op zijn schouder. DIE MOESTEN WIJ HEBBEN, of op zijn minst zelf op onze schouder hebben. Na hier wat foto's te hebben gemaakt en een Inka Kola te hebben gedronken gingen we weer verder met de tour. Ongelooflijke uitzichten.

Na Arequipa was het tijd om naar Cusco te gaan. Op Cusco verheugde ik me al maanden, Machu Picchu was de plek in Peru voor mij om zeker te bekijken. Toen we aankwamen in Cusco kwam de Noorse jongen Bjorn naar ons toe om te vragen of wij al een hostel hadden. Toevallig hadden wij die wel, maar hij niet. Taxi gedeeld naar het Loki hostel waar we om 06:00 uur 's ochtends aankwamen. Helaas konden we nog niet in een kamer dus was het maar tijd om wat rond te hangen en het dorp in te lopen. Even gezeten op Plaze de Armas en een Guiness gedronken in de hoogste Irish Pub ter wereld. Cusco ligt op ruim 3400 meter boven zeeniveau. En ik moet zeggen, dat merk je!! En niet zo zeer om het feit dat je sneller dronken wordt, maar je merkt het onwijs met ademen. Na deze Guiness terug gegaan naar het hostel om even lekker in de zon een biertje te drinken. Van het een kwam het andere en 's avonds stonden wij in de bar te dansen op het feest. Het 5-jarig jubileum van Loki Cusco. Aan de bar raakte ik aan de praat met 3 gasten uit Australie. Ze woonden vlakbij Perth en waren al een tijdje aan het reizen in Zuid-Amerika. Super leuke avond gehad en na 3 uur slaap weer naar beneden gegaan (volgende ochtend) en daar zat ik na zo'n uurtje weer met de Australische mannen aan de Gin&Tonic. En zo ging het eigenlijk nog zo'n 3 dagen door voordat het tijd was om naar Machu Picchu te gaan.

Machu Picchu. Het inca dorp midden in de bergen van ruim 300 jaar oud. Om naar Machu Picchu te gaan vanuit Cusco heb je verschillende opties, waarvan vele inhouden dat je meerdere dagen aan het 'trekken' bent en dan op bijvoorbeeld dag 4 uitkomt in Machu Picchu. Helaas hebben wij dat niet gedaan door tijd en geldnood. Wij hebben Machu Picchu met de trein bezocht. De treinprijzen in Peru zijn echter wel ronduit belachelijk voor een enkeltje van ongeveer 2 uur betaal je $45 USD, natuurlijk speelt de rol van Machu Picchu mee, maar in het algemeen in het gewoon zeer duur. De ochtend van Machu Picchu werden we om 4:30 uur 's ochtends opgehaald, althans, dat was de bedoeling. De taxichauffeur was er pas 5:25. Door deze vetraging zouden we onze trein van 06:30 missen. Dat had de taxichauffeur door en hij reed als een malloot door kleine straatjes, langs afgronden, haalde vrachtwagens in een bochten met zicht ter grootte van een alpaca. De trein hadden we alsnog gemist en dit zou betekenen dat we ook de tour zouden missen, omdat de volgende trein waar we mee konden pas om 12:30 was. Dit lieten we natuurlijk niet gebeuren en belden de tourmeneer op. Hij was al op de hoogte van alles en binnen 30 minuten was hij ook ter plaatse om iets nieuws te regelen. Om 9 uur zaten we dan toch eindelijk in de trein richting Aguas Calientes oftewel het dorp wat de verbinding tussen Machu Picchu en de hedendaagse bewoonde wereld.

Aguas Calientes is een groot op toeristen gefocussed dorp. Veel markten, hotels, kraampjes, etc. Na even te moeten wachten op de gids was het tijd om naar boven te gaan. Voor $7 USD kom je na zo'n 25 minuten aan bij Machu Picchu boven op de berg. Hier even moeten wachten tot de hele tour bijeen was (VERSCHRIKKELIJK!) was het dan tijd om achter de blauwe vlag aan te lopen. Oh God!! Wat een vershrikkelijk gevoel om zo rond te lopen als de grootste toerist op aarde, maar gelukkig waren we niet de enige van onze leeftijd. Ruim twee uur een tour door Machu Picchu gehad en een onvoorstelbaar gevoel gaat er door je heen als je daar rondloopt. Alles is zo nauwkeurig gemaakt, zelfs nagedacht over de aardbevingen die er zijn, eventuele overstromingen. Door het speciaal aanleggen van deze afvoer voorzieningen is Machu Piccu nog Machu Picchu. De dorpen er omheen zijn zo'n 4 maanden geleden voor grote dele weggevaagd door modderstromingen en overstromingen. Ik zou graag alles willen vertellen over Machu Picchu maar het valt eigenlijk niet te omschrijven. De foto's zeggen hopelijk genoeg. Na zo'n 4 uur rond te hebben gelopen in Machu Picchu zijn we naar beneden gegaan. Hier rondgelopen op de markt in de hoop wat souvenirs te vinden voor het thuisfront. Helemaal gelukt en weer op naar Cusco.

Hier hebben we onze laatste nacht in Cusco doorgebracht met een klein biertje, de volgende dag stond om 07:45 weer een vliegtuig te wachten om ons naar Lima te brengen. Helaas had dit vliegtuig zo'n 4 uur vertraging en moesten we wachten tot we in Lima konden feesten. Maar gelukkig kwamen we nog op tijd in Lima aan om nog even met de Australische jongens te chillen en hier hebben we nog twee Nederlanders echt ontmoet die we in Arequipa ook al hadden gezien. In Loki Lima een erg goed feest gehad en ook een erg goede drankrekening voor 1 avond, al zeggen we het zelf.

De laatste dag in Lima beetje rondgehangen en vooral uitgebrakt. Om 8 uur zouden we dan naar Madrid vliegen. Een 11,5 uur durende vlucht. Voor de grap maakte we grapjes over de kans dat we geen schermpjes zouden hebben bij deze vlucht, helaas bleek dit later het geval te zijn. Op het vliegveld van Lima moet je voordat je door de douane kan een belasting betalen van $31 USD!!! BELACHELIJK! God zij dank hadden we dit op zak! En dan na een uurtje te hebben rondgewandeld op het vliegveld stapten we dan in het Iberia vliegtuig (zonder schermpjes) om naar Europa te vliegen. Een vlucht waar ik erg tegenop keek, ik zou zo graag nog langer willen reizen, maar de plicht roept. Studie!

Madrid, uitgestapt in Madrid met mijn Alpaca vest nog aan. Grote fout! Het was opeens weer ruim 37 graden met een zon waar je U tegen zegt. We hadden geen idee wat we moesten doen in Madrid, want dankzij mijn vader had ik al ELK museum in Madrid in 2 dagen gezien! Bedankt pap! ;-)

Na een taxi rit te beginnen met de tekst CENTRO, waren we na zo'n half uurtje in het centrum. Hier een hotel binnen gelopen snakkend naar Airco en onze baggage te hebben weggelegd zijn we wat door de stad gaan lopen. Door verscheidene prostituees aangesproken, alleen maar flyers van stripclubs te krijgen en ga zo maar door kwam het erop neer dat we gewoon een biertje zijn gaan drinken, wat tapas te eten en dan maar lekker in die hotelkamer te chillen tot het weer tijd was om dan ECHT naar huis te gaan.

En hier zit ik dan, in het vliegtuig. Vlucht IB3250 brengt mij weer terug naar Nederland, terug naar Amsterdam, terug naar het echte leven, mijn familie en vrienden. Natuurlijk heb ik onwijs veel zin om iedereen weer te zien, het goede leven in Nederland te leven en in September weer te studeren, maar toch zou ik liefst nog voor onbepaalde tijd de wereld willen ontdekken, de dagelijkse avonturen te beleven, culturen beleven en mensen te ontmoeten (ja, en natuurlijk feesten). Maar helaas, niet echt helaas, maar toch is die tijd nu voorbij. Niet voor lang, maar deze reis zit erop. De herinneringen zijn opgeslagen, de nieuwe vrienden staan op Facebook en de foto's komen aan mijn muur te hangen. Oh, geloof me! ALLEMAAL!

Bij deze komt dan officieel de laatste punt achter mijn vele verhalen, haha